Het was veelal een staande receptie waar je de gezelligheid niet alleen voelen, maar ook eten (zoals appelflappen en oliebollen). Het duurde wel eventjes voordat het bij de bar drukker werd en daardoor kwam er gezeligheid in het tuinhuis. Hoe meer mensen op een klein plekje hoe warmer het namelijk wordt. Lastig was het wel voor brildragenden onder ons, dat aanslaan van de bril. Voor een nieuwjaarduik moest je bij Theo zijn (we zoeken er nog foto's van). 
Er is ook nog een presentatie van deze receptie: Nieuwjaar Volkstuin 3 jan 09.pps